بر کناره رودی پر آب، دیروزی زیبا را پشت سر گذاشتم تنها و سالهاست که از آن روز گذشته و اما امروز بر کنار همان رود اما بی آب آینده را می نگرم بر خشکی و بیابان پیش رو....
از درخت پیر باید آموخت که می توان خشکید و پابرجا ماند
روزهای امروز مثل همان دیروزی های قبل است کسی تغییری بر آنها نمی نهد گاهی بسیار زمان باید که نگاهی حتی دیروز به تاریخ پیوسته را تغییر دهد
تامل برانگیز بود